16-17 Oktober 2016 - De vlucht vanuit Zaventem naar Beijing duurt zo'n 10
uren... en dat blijft een flink end, ondanks onze eerdere reisescapades.

Maar we zijn in China! En als we de douane ervan hebben kunnen overtuigen dat we
"goed volk" zijn, is het even zoeken naar vervoer.

Een soort "uber" taxi brengt ons van het vliegveld naar het hotel in de befaamde
Hutong wijk, die zich kenmerkt door de kleine huisjes en nauwe winkelstraatjes.
Wellicht betalen we iets teveel voor de 2 uur durende rit (het verkeer is een
chaos met ongeveer 5 miljoen weggebruikers tijdens de ochtendspits, waar wij dus
middenin zitten), maar we zijn allang blij dat we eindelijk op plaats van
bestemming zijn.

Het Homekey hotel is klein en voldoet bij lange na niet aan de Rob Geus hygiëne
standaard, maar we zijn wel wat gewend van onze eerdere reizen en passen ons
aan.

Dat moet ook wel, want de Chinese toiletten hebben geen pot (squatten boven een
reservoir in de grond en vooral niet vergeten papier mee te nemen) en zijn vaak
smerig.

Ook aan het slurpen, boeren, smakkenenvooralhetfluimenmoeten we leren wennen...

We hebben een nacht gemist en gaan voor 2 uurtjes plat, niet langer, want we
willen niet in een jetlag blijven hangen. Daarna gaan we te voet naar de
"Verboden Stad".

Het keizerlijk paleis uit de Ming en Qing dynastie(1420-1912) en het Palace
Museum blijken een treffende introductie met de Chinese cultuur. De
indrukwekkende verzameling van tempels en andere houten bouwwerken staat niet
voor niets op de werelderfgoedlijst. Ook leren we meer over de betekenis van de
draken en feniks die een prominente plaats hebben in het enorme complex.

Beijing, de hoofdstad van China, telt meer dan 22 miljoen inwoners. Dat dat niet
gelogen is, geloven we meteen; het is vaak letterlijk voetje voor voetje
aanschuiven in de door smog geplaagde metropool.

Dag 2 begint met een bezoek aan de "Tempel (of Altaar) van de Hemel". We nemen
de metro, die we ons gauw eigen hebben gemaakt. De ritprijzen variëren tussen
de 4-8 ¥ (1 ¥ is ongeveer € 0,14).

In de grootste tempel van het opnieuw enorme oppervlak werd in eerdergenoemde
dynastieën gebeden tot de hemel; in de hoop op een goede oogst.

We zijn dichtbij het Centraal Station en besluiten daar alvast om informatie te
gaan vragen (de kennis van de Engelse taal is vrijwel overal te definiëren als
"niet" of "nauwelijks", dus dat gaat met gebaren, wijzen, vertaalapps etc.) over
onze vervolgreis naar Xi'an. Het is maar goed dat we dit doen, want we blijken
vanuit station West te moeten reizen... We boeken daar onze treintickets en
keren terug naar "Hutong" waar we voor het eerst in een traditioneel restaurant
eten en onze eerste excursie boeken.

Facebook en Google zijn afgeschermd in China, de wifi verbinding is zeer matig
in het hotel, dus we brengen de avonden door met een boek en een goed gesprek...
niks mis mee.

19 Oktober 2016 - Onze eerste excursie start als we rond 07:30u bij een
metrostation vlakbij het hotel worden opgewacht in een afgeladen busje. De
eerste stop, na een kort bezoek aan een jadefabriek en -winkel, is bij de Ming
Tombes; een verzameling van 13 mausoleums met daarin de lichamen van keizers uit
de Ming dynastie.

Vervolgens zetten we koers richting de Chinese Muur (het deel dat Mutianyu
genoemd wordt, zo'n 70 km ten noorden van Beijing). Het blijkt letterlijk en
figuurlijk het voorlopige hoogtepunt van onze reis. De klim is een flinke
opgave, met soms enorme steile treden, maar als we eenmaal boven zijn, is het
uitzicht fenomenaal.

"The Great Wall Of China" staat op menig bucketlist, maar bij ons is deze nu
voorzien van een vinkje!

Op de terugweg stoppen we op nog 2 plekken: eerst worden we in de watten gelegd
met een traditionele voetenmassage en als afsluiting worden we getrakteerd op
een theeceremonie. Ook rijden we langs het "Birdsnest" stadion van de Olympische
Spelen van 2008.

De laatste dag in Beijing is een shopdag. We nemen de metro richting Wangfujing;
het "Times Square" van de stad. De Prada-store en aanverwante winkels laten we
links liggen, de nauwe markt- en souvenirstraatjes zeker niet.

Het is opnieuw aanschuiven geblazen en de mix van etensgeuren is niet altijd
even aangenaam, maar het is een geweldige belevenis om mee te lopen in de
hectiek. Als "witte mensen" worden we vaak schaamteloos van boven tot onder
aangestaard en ook aan een stiekeme foto kunnen we soms niet ontkomen... een
bijzondere ervaring.

De eerste souvenir is ook een feit als we door 2 lokale artiesten worden
uitgenodigd om een kijkje te nemen in hun galerij; de op zijde geborduurde panda
kunnen we niet laten liggen... we betalen uiteraard maar 1/3 van de vraagprijs,
we blijven immers Hollanders.

's Avonds keuvelen we nog even door de gezellige Nanluogu Xiang - straat om de
hoek van het hotel en maken ons daarna op voor de reis van morgen, naar Xi'an.