Laos

Vientiane

Vientiane is de hoofdstad van Laos en telt bijna 400.000 inwoners. De stad is gelegen, aan de grens met Thailand, in een bocht aan de rivier de Mekong; met zijn 4.909 km, één van de meest waardevolle rivieren in Azië.

Onze vlucht vanuit Shanghai Pudong is, of voelt lang, met een tussenstop in Kunming (China), waar we opnieuw de koffers moeten inchecken.

Op Wattay International Airport (Vientiane) moeten we nog een "visa on arrival" aanvragen. Dat verloopt niet helemaal gladjes omdat we geen cash geld op zak hebben en we dus (met de douanier aan onze zijde) eerst op zoek moeten naar een voor onze pas geschikte ATM.

Sita, die ons oppikt namens het Thawee Guesthouse, vindt het geen probleem dat we verlaat zijn en daarmee beseffen wij ons ook meteen dat de hectiek van China heeft plaatsgemaakt voor laid-back Laos.

Na het avondeten lopen we over de Sanjiang avondmarkt aan de boulevard, waar vooral veel kleding wordt verkocht. De sfeer is erg gezellig en het verbaast ons hoeveel toeristen er zijn.

18 November 2016 - We beginnen onze verkenningstocht door Vientiane met een ronde langs diverse tempels. De Wat Si Saket tempel (1818) is daarbij de meest in het oog springende. De, in Bangkok-stijl, gebouwde tempel telt meer dan 2.000 kleine zilveren of keramische Boeddhabeelden, verstopt in de nissen van het dak.

Bovenop het Patuxai monument, gebaseerd op de Arc de Triomphe, eindigt onze wandeltocht omdat we op tijd terug willen zijn voor de spectaculaire zonsondergang aan de oever van de Mekong.

Het is onze laatste dag in de hoofdstad, en er staan nog een paar bezienswaardigheden op de to-see lijst (het is gemiddeld 34 graden Celsius en onze lichamen hebben inmiddels aangeven dat het sightseeingtempo omlaag moet... waarnaar we ons schikken).

We nemen de bus (die "logischerwijs" vanaf een straat verder dan het busstation vertrekt) naar het Xieng Khuan Buddha Park, zo'n 25 kilometer ten Zuidoosten van Vientiane. Het park telt meer dan 200 kleine, grote en enorme sculpturen van zowel Boeddhistische als Hindoeïstische Boeddha's.

Bij terugkomst besluiten we vanaf het busstation naar de Pha That Luang te lopen; de 16de eeuwse goudkleurige stoepa is het nationale symbool van Laos.

De borden geven aan dat de wandeling 300 meter is, het blijkt 3.000 meter te zijn... in de snikhete zon is dat reden genoeg de gang terug naar het hostel deels met de Tuk Tuk te doen.

Vang Vieng

Op 20 November 2016 nemen we een Minivan, zo'n 160 kilometer Noordwaarts, naar Vang Vieng; een klein stadje aan de rivier Nam Song.

Een backpackerswalhalla, zo blijkt.

De Minivan dropt je op een algemene plek, waar Tuk Tuk's in drommen staan te wachten om je te vervoeren.

Pan's Place (ons verblijf voor de komende 2 nachten) blijkt zo'n 200 meter verderop te liggen, dus dat lukt prima te voet.

Die middag verkennen we Vang Vieng op ons gemak en halen wat boodschapjes. We zijn in Malariagebied aanbeland en dus aan onze Malaronekuur begonnen; de eetlust is bij ons beiden nog niet optimaal, dus de pillen gaan erin met een zuiveltje.

De volgende dag staat in het teken van Tubing op de Nam Song. De Tuk Tuk brengt ons stroomopwaarts naar het startpunt om vervolgens de 5 kilometer lange tocht terug, dobberend op een binnenband over de rivier te maken.

Er zijn wel wat stroomversnellinkjes, maar een extreme sport is het zeker niet. Wat het wel is, is genieten; van de prachtige omgeving, de verkoeling van het water, de vrijheid.

Anders is het als we 's middags besluiten een fiets te huren en er na 10 minuten achterkomen dat het veel te heet is om te fietsen. Met een fruitshake in de hand en de voetjes in het water, knapt het humeur echter gauw op.

In het "centrum" gaan we nog even languit in een bar, om een paar afleveringen van "Friends" te kijken, om vervolgens voldoende tijd te hebben overbrugd om zonder schaamte de fietsen te kunnen retourneren.

We vullen de koolhydraten aan met een bord spaghetti om daarna onze backpacks weer in de pakken voor de volgende etappe.

Luang Prabang

22 November 2016 - Daar waar de Nam Khan rivier de Mekong bereikt, ligt Luang Prabang; de vierde stad van Laos. Het gebied staat bekend als één van mooiste in Zuidoost Azië en staat sinds 1995 in haar geheel op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

Na een 5-uur durende rit, met wederom de Minivan, door bergachtig gebied met vaak slechte wegen, arriveren we in Luang Prabang.

We kunnen niet onder de Tuk Tuk uit ditmaal, die ons keurig afzet bij Villa Thony House 1.

In de namiddag zoeken we snel de Handicraft Night Market op; de sfeervol verlichte markt is vooral in trek bij toeristen en dus zijn wij erbij.

De volgende dag is er weer één van verkennen. De Wat Visoun tempel ligt tegenover ons hostel en is dus een logische eerste stop. Het is de oudste tempel van Louang Prabang, daterend uit 1513. Ooit was het het kleurrijke houten onderkomen van de Prabang Boeddha's, maar nadat het in 1887 in brand werd gestoken door een Chinese militie, werd de tempel in steen herbouwd en heeft daarmee zijn charme verloren.

Bij de touristinfo in het hart van het oude centrum, bekijken we touropties en laten we ons informeren over de bezienswaardigheden, alvorens we een tour boeken voor vrijdag en via het winkelcentrum terugkeren naar "Thony" voor een siësta (het is opnieuw 35+ graden).

Als we zijn uitgedut en afgekoeld, staat de klim van Mt. Phousi op het menu; 355 traptreden overbruggen 150 meter in hoogte, de gouden Wat Chomsi (1804) vormt de piek.

We zijn ruim voor zonsondergang boven en kunnen een mooi plekje bemachtigen, met zicht op de Mekong. We nemen wat foto's van de achter de bergen zakkende zon en genieten van het 360 graden uitzicht over de stad.

Op de Avondmarkt scoren we een broodje om vervolgens huiswaarts te keren.

Een nieuwe dag, waarop we de 18e-eeuwse Wat Long Khoun (ook wel het klooster van de vreugde genaamd) en de Wat Xieng Thong (het gouden boom klooster) bezoeken. Laatstgenoemde is veruit de mooiste, en een tempel van enorme historische importantie. Met een prachtig gegraveerde centrale hal, een 12 meter hoog begrafenisvoertuig en een mosaiek van de "boom des levens" is het het bezoek meer dan waard.

De lunch nuttigen we bij het Phakdee Bakery Cafe; bekend vanwege het prachtige uitzicht op de Mekong en de overheerlijke croissants.

25 November 2016 - We hebben een Trekkingtocht door de jungle geboekt. Rond 08:30u worden we opgepikt en na een minivanrit van ongeveer een uur, zijn we in het bergdorpje Ban Longlao; waar de wandeltocht begint.

Het dorpje is zelfvoorzienend en men (de Hmong bewoner) daalt slechts af naar Luang Prabang voor de verkoop van de oogst (met name sesam, rijst en maïs) of in noodgevallen. Daarvoor hebben zij, te voet, niet minder dan 5 uren nodig. Een gemiddeld gezin in een dergelijk dorp telt tussen de 6-10 kinderen; dat verklaart de levendigheid rond het schoolgebouw.

Wij lopen zo'n 3 uren: over bergkammen, door dichte begroeiing, langs rijstvelden en bananenboomgaarden, klimmen omhoog in droogstaande watervallen en bereiken vervolgens de top van de Kuang Xi Waterfall; waar we lunchen.

De beloning voor onze inspanningen is een duik in het frisse, helderblauwe meer dat zich aan de voet van de waterval vormt.

We zijn laat in de middag terug en na een hapje op de markt, gaan we gauw op zoek naar de douche en daarna met de voetjes omhoog.

De wekker staat op 05:00u op zaterdagochtend. Bij zonsopkomst trekken de monniken door de straten van Luang Prabang voor de meest heilige Boeddhistische traditie: The Alms Giving Ceremony.

Tijdens de processie lopen zo'n 200 monniken in diverse groepen langs de lokale bevolking, die al zittend of knielend hun (zelfgemaakte) aalmoes (veelal plakrijst) aanbieden; een deugd voor een zegen.

In de avond gaan we naar het sfeervolle, tropische tuinrestaurant "Utopia", aan de oever van de Nam Khan, voor een alcoholische versnapering.

Op zondag 27 November 2016 zijn we opnieuw vroeg uit de veren voor een cruise over de Mekong rivier in een zogenaamde slowboat, die ons leidt naar de Pak Ou Grotten.

De twee grotten (Tham Ting en Tham Theung) bevatten meer dan 4.000 Boeddhabeelden; achtergelaten door de lokale bevolking als uiting van respect voor de riviergoden.

We stoppen ook nog even kort in een dorp dat bekend staat als "whisky village". De rijstwhiskystokerijen en zijdemakerijen aldaar zijn een mooie, vervangende bron van inkomsten voor hen die door het toenemende toerisme hun land hebben moeten afstaan.

Als de boot weer aanmeert in Luang Prabang, gaan we na een hapje en een drankje, terug naar Thony's House om onze was op te pikken, schulden te vereffenen en onze backpacks gereed te maken voor een nieuw land, een nieuw avontuur: Hong Kong.

Shanghai

Shanghai is met ruim 24 miljoen inwoners, de grootste en meest florerende stad in China. Gelegen aan de Huangpu Rivier, is de stad een onmisbare schakel in de overzeese handel.

Ons bezoek start met een flinke vertraging op de vlucht vanuit Chengdu. Pas rond 22:00u (12 November 2016) checken we in bijhet People's Square Youth Hostel. Het om de hoek gelegen People's Park zal onze vaste ontbijtplek blijken.

Op dag 1 slenteren we eerst door Nanjing Road; de enorme winkelstraat staat echter bekend om zijn indrukwekkende neonverlichte uitingen en dus besluiten we de ronde te voltooien in de avonduren. We nemen de metro naar Yu Garden en Yu Yuan Old Street, waar we er op de bazaar al gauw in slagen de laatste souvenirs te bemachtigen. Het prachtige theehuis in het midden van het Chinese kwartier is het oudste (en meeste bezochte) van China; daterend uit 1784. Zoals afgesproken, keren we in de avond terug naar Nanjing Road en dat blijkt een goede keuze; "Shanghai By Night" is een prachtig gezicht.

Shanghai is in tegenstelling tot Beijing veel toeristvriendelijker; men spreekt beter Engels (toegegeven, dat bespaart een hoop frustratie), het openbaar vervoer is uitstekend geregeld en het verkeer is een stuk kalmer (zonder dat oeverloze geclaxoneer), de luchtkwaliteit is ook beter, de meeste toiletten hebben een Westerse optie (ook dat is een opluchting) en het fluimen is hier minder gebruikelijk (smakelijk). Beijing was daarentegen veel interessanter vanwege de historische gebouwen, de Hutong wijken, onze dagelijkse ontdekkingsreis door de stad en daarmee de échte China-beleving.

14 november 2016 - De Bund Boulevard (langs de Huangpu Rivier), is dé plek om het aan de overkant gelegen Pudong, met de kenmerkende hoogbouw, zoals de Oriental Pearl TV -, de (aardbevingabsorberende) Shanghai - en Jin Mao Tower en het World Financial Center, te bewonderen. De Sightseeing Tunnel met tram laten we lopen, we nemen de voor ons inmiddels betrouwbare (en veel goedkopere) metro naar Pudong. Na twee weken rijst eten tijdens het Pandaproject (wat overigens zeker geen straf was, vanwege de heerlijke (en grote variatie in) bijgerechten), laten we de spaghetti in één van de luxere eetgelegenheden ons welbevallen. Daarna reizen we naar station Shanghai Circus World om tickets te halen voor de meest bezochte, al 11 jaar draaiende, must-see acrobatiekshow: ERA Intersection of Time. We beleven een fantastische avond, waarin vooral de afsluitende motorenact veel indruk maakt.

Dag 3 begint met het trekken van een plan bij het ontbijt in People's Park. We kiezen voor een bezoek aan de Jade Boeddha Tempel; een moderne tempel (opgericht in 1882 - Qing Dynastie) waar de vanuit Birma door de monnik Huigen meegenomen, zittende, 3 ton wegende Boeddha, naast inmiddels vele andere sculpturen te bewonderen valt. De middag besteden we in het luxe winkel- en uitgaansgebied Xintiandi, waarvanuit we, na de lunch (Sushi) te voet terugkeren naar het hostel. Hoe anders dan een bezoek aan Shanghai afsluiten dan met een romantisch, nachtelijk bezoek aan The Bund; de nu verlichte wolkenkrabbers aan de overzijde vormen een prachtig plaatje... dat schieten we snel, om daarna vooral te genieten van het uitzicht en onze China-reis nog even te laten bezinken. Op de terugweg maken we ons schuldig aan een bezoekje aan M&M's World.

15 November 2016 - We maken ons op voor de reis naar Laos. We slapen wat langer om daarna onze backpacks geheel opnieuw in te pakken; de vele souvenirs moeten er nu immers ook bij. Rond het middaguur checken we uit op People's Square en nemen we de metro naar Pudong National Airport (de reis neemt meer dan een uur in beslag). Een shuttlebus pikt ons op van het vliegveld en brengt ons naar het nabijgelegen Chang Chun Yuan Business Hotel om de laatste, korte nacht door te brengen alvorens we China achter ons laten.

Bifeng

Zondag 6 November 2016 - E-Day

De nachtelijke regen is om 08:00u gestopt, als we aan het ontbijt zitten... en toch hangt er iets in de lucht:

"Ik had het plan in mijn hoofd al gesmeed. Het moest gebeuren tijdens het Pandaproject.

Meteen aan het begin van de zomer, tijdens haar eerste reis voor Flow, trok ik de stoute schoenen aan; vermomd met pet en zonnebril stapte ik over de drempel bij de juwelier. "Nee, ik kom jullie niet beroven, ik zoek een ring". De keuze is snel gemaakt; door gevoel ingegeven. Uniek en symbolisch waren de enige vereisten... en goud. De ringmaat wist ik, omdat mijn pinkring (een erfstuk) haar om de ringvinger past.

Een geheim voor Anja bewaren is een haast ondoenlijke zaak, ik moest het slim spelen. Niemand vertellen, geen hints en keihard ontkennen, niets... de ring lag veilig op een plek waar ze nooit zou komen (tussen mijn vinylverzameling).

Toestemming vragen aan (schoon)vader deed ik pas vlak voor de start van onze reis, omdat ik vermoedde dat ze er in de zomer naar zou gaan vissen; dat deed ze... tot 3 keer toe. Ik kreeg een brief mee, waarin de goedkeurig werd bevestigd, mede onder(ge)tekend door Hannah en Eline ... Deze zou ik als eerste geven, omdat ik wist hoe belangrijk dat voor haar zou zijn.

Nerveus word ik wakker in Bifengxia. Snel uit bed, om de jas, waarin de ring is verstopt, alvast uit de bodem van mijn backpack te grissen... de brief zit al in mijn jaszak.

De klim naar de Bifeng Tempel is er één van de buitencategorie (dat had ik dan weer niet gepland, eerst maar even uithijgen), maar eenmaal boven is het het plaatje zoals in mijn hoofd... we zijn alleen (dat is een hele opgave in China)... de tempel is semi-verlaten en prachtig in al zijn eenvoud, ik neem plaats op de drempel, gezicht gericht naar de Boeddha, en vraag om (lees: verzamel) mijn moed.

De brief... de tranen... op de knieën... de ring... nog meer tranen... de zoen... het besef... we zijn verloofd."

B.

We bezegelen de gelofte door elk drie wierookstokjes te ontbranden en aan de voet van het altaar achter te laten. De inmiddels (verbaasd en verward) toekijkende monnik vragen we het moment op foto vast te leggen...

De lach is niet meer van onze gezichten te krijgen, als we de bus naar Ya'an City nemen die middag.

We halen er een paar boodschapjes en bezoeken de Yazhou Gallery Bridge; een winkelcentrum, nagebouwd in de Ming-stijl, dat bol staat van high-end winkels. We trakteren onszelf op een gebakje in een bakkerij die gespecialiseerd lijkt te zijn in het maken van bruidstaarten.

We spoeden ons daarna richting de taxi om huiswaarts te keren. Het is inmiddels zondagochtend in Nederland, we delen dé foto via de App met familie en vrienden en genieten van de vele warme reacties en van elkaar.

Business as usual op maandagochtend, in de stromende regen voeren we onze werkzaamheden uit. Ook de panda's zijn onrustig en twijfelen over droog zitten in het binnenverblijf, of de regen trotseren om buiten op vers bamboe te kunnen knabbelen.

Tijdens de lunch op dinsdag arriveren de nieuwe vrijwilligers en verrast Stella ons met een kadootje voor onze verloving; authentieke chopsticks (omdat de één niet zonder de ander kan). Na het avondeten staat opnieuw een les Chinees op het programma.

De nacht van 8 op 9 November 2016 is onrustig doordat er naast het hostel, tot na middernacht, vuurwerk wordt afgestoken. Ook wordt er op pannen geslagen en "muziek" gemaakt. Het blijkt een rituele ceremonie die moet helpen om een zieke oude man uit het dorp te genezen... ons humeur wordt er in ieder geval niet beter van.

Het is opnieuw een druilerige ochtend op woensdag. Motregen doordrenkt onze overalls; we hebben het koud. Door de mannelijke keeper werden we maandag nog uitgenodigd om rond de kachel in zijn kantoor te komen zitten, de vrouwelijke keeper is daar niet van gediend en stuurt ons naar het vrijwilligerscentrum (waar we wel een droog werkpak krijgen).

10 November 2016 - Een reguliere werkdag, waarbij we de pauze benutten om bedanktekeningen te maken voor Stella en de mannelijke keeper (van wie we wél bij de kachel mochten zitten).

Erich heeft inmiddels zijn fiets in elkaar gesleuteld en in de namiddag leren we Stella fietsen, wat tot hilarische taferelen leidt. 's Avonds spelen we een laatste spelletje Mahjong.

Het is vrijdag en we nemen afscheid van An'an en Le Sheng (we hadden jullie graag beter leren kennen, maar de taal- en cultuurbarrière stond dat in de weg... het ga jullie goed grote man en lief oud vrouwtje).

Er wordt nog even goed gebruik gemaakt van onze aanwezigheid; we mogen de fontein in het buitenverblijf van An'an schoon en bladvrij maken.

Met het helpen opladen van het afval eindigt onze laatste schoonmaaksessie rond 10:15u.

Na de lunch gaan we met de (groene, gratis) bus even kort na het touristcenter om wat versnaperingen voor de reis van morgen, en een klein presentje voor Stella, op te halen.

Er zijn twee nieuwe vrijwilligers gearriveerd die "onze" panda's gaan overnemen en we spreken af dat zij de tweede voeding doen. Omdat wij onze vrijwilligerspas en werkkleding moeten inleveren en ons certificaat gaan ophalen in het vrijwilligerscentrum, nemen wij de laatste voeding voor onze rekening (waarbij we de tekening voor de keeper ook overhandigen)... het regent...

De avond staat in het teken van afscheid nemen en we pakken onze backpacks in, na wederom een prachtig avontuur. Op naar Shanghai, op naar hopelijk beter weer.

Ya'an

Het Pandaproject start op maandagochtend met ontbijt (rijstsoep en dumplings) en een bezoek aan de Chengdu Research Base of Giant Panda Breeding. Na de lunch gaan we, samen met nog twee andere vrijwilligers, via Kuan Zhai Lane (waar wij al zijn geweest) naar People's Park om op een drukbezet terras een paar koppen thee te nuttigen. Tian Fu Square is de laatste stop alvorens we worden getrakteerd op een traditioneel "Hotpot"-diner; een soort fondue, waarbij je stukjes vlees of groente laat koken in een ontzettend hete (als in pittige) soep... wat ons Kaaskoppen natuurlijk doet zweten vanuit alle hoeken en gaten. Een afsluitend potje poolbiljart beëindigt ons verblijf in het Mrs. Panda hostel te Chengdu.

1 November 2016 - Het is opnieuw een lange reis naar de Bifengxia Panda Base ten Noorden van Ya'an: 4 uren verdeeld over 3 verschillende bussen en krappe busjes. Eén van de vrijwilligers, Erich uit Mexico, heeft meer bagage meegenomen dan hij kan tillen (waaronder een fiets!). Daarop had men niet gerekend en hij blijft eerst noodgedwongen achter. Maar rond het middaguur is iedereen dan toch gearriveerd in het Spring Forest Motel.

Na de lunch gaan we naar het vrijwilligerscentrum op de Pandabasis om het uniform te passen en onze toegangspassen (voor het park en de bus) op te halen. Daarna onderwerpen we ons aan een wandeltocht langs diverse watervallen in de Bifengxia-kloof. We lopen iets verder dan de bedoeling was en als we vervolgens midden op de berg uitkomen en de busstop niet kunnen vinden, zijn we enigszins in paniek... Met hulp van Stella (onze begeleidster namens organisatie The Green Lion) vinden we de weg terug. Moe en verkleumd zoeken we na het avondeten gauw douche en bed op.

Het Pandaproject start de volgende ochtend dan echt! Om 08:40u zijn we present en krijgen elk een eigen panda toegewezen. Bauke mag de komende twee weken voor An'an (wat zonneschijn betekent) zorgen. Hij, An'an, is 8 jaar oud en weegt 130 kg. Anja heeft de zorg over Le Sheng (gelukkig leven); een oude lieve oma van 17 jaar en 116 kg. In het wild worden / werden panda's ongeveer 20 jaar oud, in gevangenenschap kan dat oplopen tot 30.

De dagelijkse routine start met het schoonmaken van het buitenverblijf (grote restanten bamboe samenbinden, poep scheppen en aanvegen), dan wordt het binnenverblijf aangepakt (poep scheppen, schoonspuiten en droogtrekken). Ook wordt nieuw bamboe gevoerd, waarbij wij de dikke stammen eerst hapklaar maken door ze met hoge snelheid op de grond te rammen, waardoor ze splijten.

Om 11:20u is de eerste voeding: pandacake (een samenstelling van met name rijst en bonen - 450gr. voor An'an en 200gr. voor Le Sheng, die op dieet is) en een wortel. Indien nodig wordt bamboe toegevoegd.

Voor de gezamenlijke lunch keren we terug naar het hostel, waarna om 13:40u dezelfde voeding volgt als in de ochtend.

Om 15:30u is de laatste voeding, waarbij de wortel wordt vervangen door een appel, oud bamboe wordt opgeruimd en een flinke dosis nieuw bamboe wordt gevoerd.

De ochtendroutine duurt hooguit 1,5 uur, de voedingen steeds zo'n 20 minuten, inclusief opruimen en aanvegen... we hebben dus veel vrije tijd en ondanks onze vraag naar meer werk, is men zeer terughoudend en standvastig in wat men vrijwilligers wil laten doen. Ook ons verzoek om in het weekend te willen werken wordt afgewezen. Ook de keepers werken op vastgestelde tijden (en spelen tussendoor een spelletje op de computer), dus waarschijnlijk is er gewoon niet meer te doen.

De avond start met het maken van (vegetarische) dumplings voor het diner en na het eten leren we Mahjong spelen (dat geenszins lijkt op het online spel dat wij kennen).

In de daaropvolgende dagen mogen we zelf de voedingen gereed maken en onze panda's ook zelfstandig voeren.

4 November 2016 - Als we onze werkdag afsluiten, staat om 17:00u een les Kalligrafie op het programma. Stella leert ons onze namen, die van onze panda's en nog wat woorden op traditionele wijze te schrijven in Chinese tekens. Na het diner krijgen we ook nog een taalles Mandarijn, waarbij we leren om ons voor te stellen en krijgen we wat woorden en zinnen mee die we als handvatten kunnen gebruiken tijdens onze reis (zoals: "niet pittig" en "geen vlees"). Met een spel Mahjong sluiten we de inburgeringsdag af.

Op zaterdag 5 November 2016 bezoeken we de Grand (of Giant) Buddha in Leshan; een 71 meter hoge, uit een klif gehakte, uitbeelding van de bodhisattva Maitreya, gebouwd tussen 713 - 803 (Tang Dynastie). Het is veruit het grootste pre-moderne beeldhouwwerk ter wereld.

Als we, na 2 uren wachten, een goede blik hebben kunnen werpen op het indrukwekkende beeld, bezoeken we ook nog even de nabijgelegen Wuyou Tempel en de Mahao Cave Tombes.

Om 16:00u staat onze privé taxi klaar bij de Oostuitgang van het gebied en na een tweeëneenhalfuur durende rit, schuiven we meteen aan voor het diner in Bifengxia.

Chengdu

De 16 uur durende treinreis besteden we lezend, slapend en met een spelletje
kaarten. Aan onze Chinese coupégenoten leggen we 31-en uit en zij leren ons
Chinees pokeren. Rond half 5 in de ochtend worden we gewekt, een uurtje later
komen we aan in Chengdu (nog voor de eerste metro rijdt, dus we moeten even
wachten eer we op zoek kunnen naar ons hostel) - het is 26 Oktober 2016.

Eén van de jongens uit de trein is zo vriendelijk om uit te zoeken welke
metroverbinding ons het dichtst bij het Mrs. Panda Traffic Hostel brengt; we
zijn hem erg dankbaar omdat we die hulpvaardigheid hier nog niet vaak hebben
aangetroffen.

We slapen even bij (de term "softsleeper" klinkt beter dan de werkelijke staat
van het matras: keihard) en wandelen dan naar het centrum voor de lunch, een
Subwaybroodje, en kijken er wat rond.

27 Oktober 2016 - Ons eerste bezoek in Chengdu is aan de WuHou Tempel; een
37.000 m2 bestrijkend heiligdom, ter ere van Zhuge Liang, markies ten tijde van
de drie koninkrijken (220-280).

De tempel grenst aan de JinLi straat; beroemd vanwege de oeroude architectuur en
het is dé place-to-be als het gaat om lokale kunstuitingen en delicatessen (en
souvenirs).

De benenwagen leidt ons vervolgens naar de Green Ram Tempel, ook wel de tempel
van de twee onsterfelijken genoemd, uit de Noordelijke Zhou Dynastie (557-581)
en het aangrenzende Bai Hua Tan Park, waar we genieten van een drankje en de
diverse dansgroepen. De aangeboden oorreinigingsmassage slaan we, vriendelijk
doch overtuigd, af.

De avond staat in het teken van de Opera, niet zoals wij die kennen, maar een
avondvullend programma (uiteraard onder het genot van meerdere koppen thee) met
traditionele muziek, dans, komedie en de, voor de provincie Sichuan, typerende
"face-changing" show.

Ons bezoek aan Mt. Emei de volgende dag is geen groot succes. We staan
enthousiast om 07:00u bij het busstation, maar de rit blijkt langer dan verwacht
en de berg hoger dan gedacht. We staken onze poging om de Golden Summit te
bereiken halverwege, bij de Jieyin Hall op 2540m hoogte. We schrijven in totaal
bijna 10 busuren bij... en deze dag (heel snel) af.

29 Oktober 2016 - We zoeken het wat dichterbij en lopen naar Kuan Zhai Lane via
Tian Fu Square (waar een enorm standbeeld van Mao Zedong prijkt). Het is een
zonovergoten zaterdag en dus is er een enorme, ontzagwekkende mensenmassa op de
been, die zich langzaam voortbeweegt in de nauwe straatjes van de wijk. Ook
bezoeken we kort de huisdierenmarkt, met vooral veel pups en kittens in veel te
kleine kooitjes... zielig...

We moeten nog wat vliegtickets boeken voor het vervolg van onze reis en dat
blijkt (op zijn zachtst gezegd) een hele opgave... en dus verdwijnt de avond
achter de pc bij de receptie van het hostel.

30 Oktober 2016 - Het is de laatste dag voor de start van het Pandaproject en we
verhuizen naar de kamer die voor ons is gereserveerd in het hostel (waar we al
verbleven).

Daarna bezoeken we het WenShu klooster; de best bewaard gebleven boeddhistische
tempel in Chengdu, daterend uit de Tang dynastie. We vallen midden in een
ceremonie en kijken op gepaste afstand toe.

We keren nog even terug naar de JinLi Straat voor een (traditionele) snack en
gaan daarna het centrum in, waar we afsluiten bij McDonald's; dat rechtvaardigen
we, met het vooruitzicht op 3 maal daags rijst en noodles tijdens het
Pandaproject van de komende 2 weken.

Xi'an

We laten Beijing achter ons. "Immens" is misschien wel de meest passende
benaming voor onze beleving van die stad.

Met zo'n 300 km/u rijden we met de (uiterst comfortabele) hogesnelheidstrein
naar Xi'an... en dan nog is de reis 6 uren lang.

Bij aankomst blijkt het metronetwerk hier een stuk overzichtelijker en met wat
hulp van de touristinfo, zijn we snel in het Warriors Youth Hostel, net achter
de stadsmuur aan de westkant.

Het personeel spreekt zowaar een beetje Engels en dat benutten we door meteen
naar de snelste en goedkoopste manier te vragen die ons bij het Terracotta Leger
brengt; de belangrijkste reden om Xi'an aan te doen tijdens onze queeste.

"The Terracotta Warriors And Horses" (ontdekt in 1974) behoort tot de meest
significante archeologische vondsten ooit.

Meer dan 8.000 figuren en wapens zijn inmiddels blootgelegd, waaronder dus de op
ware grote geboetseerde Qin strijders en paarden.

Keizer Qin Shi Huang besteeg de troon in 346 v. Chr. op 13-jarige leeftijd en
gaf opdracht tot de bouw van zijn mausoleum. Zijn angst voor het hiernamaals was
van dien aard, dat de tombe werd omringd door het Terracotta Leger en de vele
schatten.

Een indrukwekkende dag sluiten we af bij de Walmart (net als McDonald's, KFC,
Subway, Starbucks, etc. etc. ruim vertegenwoordigd in China) om een flinke dosis
(herkenbaar) groente en fruit in te slaan... in combinatie met een pot, zeer
spicy, noodles stelt dat onze maagjes gerust.

23 Oktober 2016 - in tegenstelling tot Beijing is de bus hier ons voornaamste
vervoermiddel. We nemen lijn 606 richting het zuiden van de stad om "The Giant
Wild Goose Pagoda" te bezoeken.

Het Boeddhistische bouwwerk dateert uit de Tang Dynastie (618 - 907) en werd
voornamelijk gebruikt om de door de Chinese monnik en wijsgeer Xuanzang, over de
zijderoute, meegenomen relikwieën op te slaan.

Vele monniken bezoeken de pagode om te bidden... of om op de foto te gaan met
een stel rare blanke Hollanders ????

Het is even zoeken naar de juiste bus voor de terugreis, maar na wat
omzwervingen, vinden we lijn 606 terug en stappen uit bij de "Bell Tower" in het
hart van de stad.

De toren, in de typische Ming-stijl, werd, zoals de naam al doet vermoeden,
gebruikt als klokkentoren en is heden ten dage alleen maar te bereiken via
diverse voetgangerstunnels omdat de rotonde eromheen het drukste
verkeersknooppunt van Xi'an is. Het uitzicht vanaf 36 meter hoogte op
weerszijden van de stad is prachtig.

De laatste dag in Xi'an brengen we hoofdzakelijk door in het Moslimkwartier; een
doolhof van knusse, al dan niet overdekte, straatjes vol met (halal)
voedselkraampjes, souvenirwinkeltjes en allerhande bazaarprullaria.

Het regent pijpenstelen (cats en dogs is in dit geval een wat ongelukkige
woordkeuze), dus we houden het daarna voor gezien en keren terug naar het hotel,
waar ons een onaangename verrassing wacht...

Ons vliegticket naar Chengdu voor de volgende dag (25 Oktober 2016) blijkt te
zijn vergeven / is nooit bevestigd (een wijze les voor het vervolg), dus we
moeten schakelen; de enige optie is om de slaaptrein te nemen... we spoeden ons
's avonds richting het station om de laatste tickets voor de softsleeper te
claimen en keren dan terug naar het hostel om een goede nacht te draaien, met
een lange, lange treinreis in het vooruitzicht.

Beijing

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Anja en Bauke